DURKHEİM’İN ANOMİSİ VE İNTİHAR TÜRLERİ

Ünlü Fransız Sosyolog Durkheim’in, intihar’ın sosyolojik kökenlerine dair yazısı fazlaca ses getirmiştir. Toplumsal ani değişmeler neye yol açar? İntiharla ilişkisi nedir? Sorularına Durkheim önemli cevaplar vermiştir. Durkheim için anomi, toplumdaki ani değişiklikler sonucunda ortaya çıkan kuralsızlıktır. Ani değişimlere uyum sağlayamayan birey intihar edebilir, hırsızlık yapabilir ya da illegal yollara başvurabilir. Toplumdaki bu düzenlik ve kargaşa durumu anomiye sebep olur. Durkheim intihar türlerinde anomik intihar türü mevcuttur.

Durkheim’in intihar türleri 4’e ayrılır. Bunlar:

1.)Egoist (bencil) intihar: Kişinin yalnızlaşması, daha çok bekarlarda görülen intihar türüdür. Protestanlıkta birey ile toplum arasındaki bağ zayıftır ve intiharlar fazladır, katoliklerde ise birey ve toplum arasındaki bağ güçlü olduğu için intiharlar azdır. Yahudiler tarih boyunca dışlandıkları için kendi aralarında bütünlük kurmuşlardır bu sebeple intihar oranları düşüktür.

2.) Altruist (elcil) intihar: Egoist intiharın tam tersidir. Topluma ya da bir gruba aşırı bağlılıktan dolayı ortaya çıkan intihar türüdür. Örneğin: Eşini kaybeden Hint kadının kendisini cenaze ateşinde yakması.

3.) Anomik intihar: Kuralsızlıktır. Toplumsal normların çözülmesinden kaynaklanır.

4.) Fatalist (kaderci) intihar: Anomik intiharın tam tersidir. Aşırı kuralcılıktan kaynaklanır. Kölelerin intihar etmesi örnek verilebilir.