PİRAMİDE GÖKTEN BAKMAK
Tek bir dünya, tek bir kıta, tek bir ülke, tek bir şehir,tek bir ev ve tek bir insan. Genelden özele giden bu garip piramitte, en alttaki nesne piramidin bütün taşlar hakkında söz sahibi olabilir mi?
Halbuki bir taşla piramit olmaz lakin bir taşı doğru yerden atarsa bütün kaderini belirler çoğu şeyin. Yerle yeksan eder belki... Şöyle ki; bir insanla dünya var olmaz, bir şey kaybetmez elbette. Ama bir düşünce dünyayı değiştirebilir, savaş çıkarabilir... Tek bir emir veya devrim yapabilir bir düşünce.
Bir sözü ile milyonlarca kişi öldürebilir insan. Tek başına dünya olamasa da dünyayı tek başına değiştirebilir. Sadece topraktan elleri ile değil bir düşünce bir acı bir öfke bir çocuk gülümsemesi ile birleşmeli insan. Kendi toprağını pişirmeli önce düşünmeli, hissetmeli...
Bağlanmalı belki de korkmadan ama her ne olursa olsun kör kuyularda da olsa inanmalı, ateşin içinde yanmadan önce teslim olmalı İbrahim gibi... Belki piramit değiliz hiç birimiz ama o yıkılmayan putları tek taş olur yıkarız... Ya da tamamen yanlış putlarızdır. Yıkılmaya ihtiyacımız vardır. Kendi kendimize ördüğümüz duvarlar üzerimize yıkılmadan...
Beklemeyelim artık tek bir cümlenin o sınırları aşmasını, yıkılacak bir şey varsa iznimiz ile olsun... Söylenecek birkaç cümleyi söyleyen ayna vadisindeki sen ol… Oradan kimseye bahsetme, o vadi senin en gizli yerin olsun. Aşikar olacaksa bir şeyler senin istediğin kadar olsun...
Dünya elbet değişecek. Kimi sessizce değiştirecek çiçekleri soldurarak, kimi ellerinde çiçeklerle... Ve sen hiç geçmemiş gibi oluvereceksin. Şimdi al eline çiçekleri ve git o gizli vadiye, bul orda sen denen kimseyi yüzleş ve belki de en kararlı hâlinle çık oradan.
Bu piramidi sen değiştireceksin ellerinde ki çiçeklerle bak gökyüzünden piramide. O vadi sana iyi gelecek. Bu piramidin de sırrı çözülecek. Ve gururla bakacaksın kendi vadine... Ve dünyadan bir SEN geçmiş olacak ellerinde çiçeklerle. Yıllar sonra bir çocuk gamzesinde olacaksın.. Her ne olursa olsun başardığın için.
Seni bekliyor dünya serdi yollarına taşları. Sıra sende...
Vesselam...
